İMÂNSIZ GİTME SEBEPLERİ - 20 HAZİRAN 2020 MEVLANA TAKVİMİ

Mevlana Takvimi

Mü’min, Allâhü Te’âlâ’dan İslâm dininde istikamet ve günâhları için afv ve vücûdu için afiyet istemelidir. Zira dünya ni’metlerinin hepsinin üstüne afiyet ve beden sıhhâtidir demişlerdir. Allâhü Te’âlâ’dan rızâ ve tevfîk istemelidir. Bunun gibi imânın gitmesinden korkup, daima hüsn-i hatime (güzel son) istemelidir. İslâm ni’metine her zaman şükretmelidir. Bir ni’metin şükrüne devam edilirse, o ni’met daimî ve sabit olur ve artar.

Çoluk çocuğuna ve zevcelerine ilmihâlini öğretip, şeriata uymayan şeylerden korumalıdır, men etmelidir. Bunun gibi, emri altında bulunanlara da ilmihâllerini öğretip, onları korumalıdır, önce Ehl-i Sünnet itikadını, sonra amele ait ilimleri, sonra ahlâk ilmini, daha sonra da muamelât bilgilerini öğretmelidir. Bu bilgilere ilmihâl denir. Bunları bilmek herkese farz-ı ayndır. Çocuklara daha küçükken Ehl-i Sünnet itikadını ve Kur’ân-ı Kerîm okumasını öğretmeli, sünnet ettirmeli ve geçimini te’min edeceği bir iş, bir san’at öğretmelidir.

Bazı marifet sahiplerine göre imânsız gitme sebepleri sekizdir:

1. İtikatte bid’at,

2. Dünya sevgisi ve makâm sevgisi gâlip olup şehvetlerine uymak,

3. Allâhü Te’âlâ’nın kullarına zulmetmek,

4. İslâm ni’metine şükrü terk etmek,

5. Dinden çıkmaktan korkmamak,

6. Beş vâkit namâzı terketmek,

7. Faiz yemek,

8. Allâhü Te’âlâ’nın velî ve sâlih kullarına düşmanlık etmek. İlmihâlini öğrenmemek, dinini kayırmamak ve dilini fuhuş olan sözlerden korumamak da imânsız gitmeye sebep olur.

(Bîrgîvî Vasiyetnamesi - Kadızâde Şerhi, s. 237)