İSTANBUL’UN FETHİNDE MÂNEVÎ YARDIM - 28 MAYIS 2021 MEVLANA TAKVİMİ

Mevlana Takvimi

İSTANBUL’UN FETHİNDE MÂNEVÎ YARDIM

İstanbul’un fethinde maddi gücün yanında manevi güç de İslâm ordusunun muzafferiyetinde büyük rol oynamıştır. Akşemseddîn (k.s.), Molla Gürânî (r.âleyh) gibi âlimler duâlarıyla orduya destek olmuşlardır. Manevi yardım konusundaki misâllerden biri de şöyledir:

Ubeydullâh-ı Ahrâr (k.s.) Hazretleri, bir perşembe günü öğleden sonra, aniden atının hazırlanmasını istedi. Atı hazırlanınca, atına binip, Semerkand’dan süratle çıktı. Talebelerinden bir kısmı da kendisini tâkib etti. Biraz yol aldıktan sonra, Semerkand’ın dışında bir yerde talebelerine; “Siz burada durunuz” buyurdu. Sonra atını Abbas sahrasına sürdü. Mevlâna Şeyh adıyla tanınmış bir talebesi, bir müddet daha peşinden gidip tâkib etti. Abbas sahrasına varınca, atının üstünde sağa-sola gidip geldi. Sonra da birden bire gözden kayboldu. Ubeydullah-ı Ahrâr (k.s.) daha sonra evine döndüğünde, talebeleri nereye ve niçin gittiğini sorduklarında; “Türk sultânı Muhammed Han (Fâtih) kâfirlerle harb ediyordu. Benden yardım istendi ve yardıma gittim. Allâhü Te‘âlâ’nın izniyle galip gelinip zafer kazanıldı” buyurdu.

Fâtih Sultan Mehmed Han, Ubeydullah-ı Ahrâr (k.s.)Hazretleri’nin gelişini şöyle anlatır: “İstanbul’u fethetmek üzere savaştığım sırada, harbin en şiddetli bir ânında Allâhü Te‘âlâ’ya yalvarıp, zamanın kutbunun imdadıma yetişmesini istedim. O anda beyaz at üzerinde bir zât yanıma geldi. “Korkma!” buyurdu. Ben de; “Nasıl endişelenmeyeyim. Küffâr askeri pek çok” deyince, elbisesinin yeninden bakmamı söyledi. Baktığımda büyük bir ordu gördüm. “İşte bu ordu ile sana yardıma geldim. Şimdi sen falan tepenin üzerine çık, kösün tokmağına üç defa vur. Orduna hücum emri ver” buyurdu. Emirlerini aynen yerine getirdim. O da bana gösterdiği ordusuyla hücuma geçti. Böylece düşman hezimete uğradı. İstanbul’un fethi gerçekleşti.” Fâtih Sultan Mehmed Han’ın, İstanbul’u fethederken cümle evliyânın ve rûhâniyetlerinin yardımını gördüğü pek açık bir hakikâttir. (Osmanlı Tarihi Ansiklopedisi, c.4, s.134-135)